Vrijwel niemand gelooft meer dat beeldende kunst werkelijk gewicht heeft in de samenleving. Ze speelt geen enkele rol meer in het maatschappelijk debat over hoe wij willen zijn en over de wereld waarin wij willen leven. Scepsis en academisme hebben de plaats ingenomen van de moed om met de middelen van de kunst het grootse te denken. Om werkelijke veranderingen voor te stellen en wat waardevol is te bevechten. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Is er nog hoop dat de kunst weer een invloedrijke stem krijgt? Anna Tilroe analyseert het conservatisme en de cliches van de kunstwereld en bepleit een nieuw vitaal elan.