In 1941 krijgt Roemenië van bevriende natie Duitsland een deel van de Oekraïne. Het fascistische regime in Boekarest deporteert de Roemeense Joden naar dat gebied. Niet om daar middels massamoord van ze af te komen, maar om ze langzaam in een getto te laten creperen. Daartoe worden ze afgesneden van voedsel en andere levensbehoeften. Een door de regering opgerichte Joodse politie houdt toezicht en zorgt ervoor dat de allerzwaksten worden opgepakt en verwijderd. Deze in zichzelf besloten, op overleven gerichte wereld, een hogedrukpan, is de achtergrond van Nacht. De twee hoofdpersonages zijn Ranek, een gedeporteerde Jood die probeert te overleven, en het getto, waar aparte wetten gelden. In het getto worden door de bewoners steeds meer grenzen overschreden. Niets menselijks blijkt hier vreemd. In de wereld van de doden leggen moraal en mededogen het af tegen zelfbehoud.