In 2005 gaf Arnon grunberg aan de Technische Universiteit in Delft de masterclass 'De techniek van het lijden'. Deze collegereeks resulteerde in het najaar van 2005 in de uitgave De techniek van het lijden, waarin onder andere de machines besproken werden die de studenten ontworpen hadden: machines die doen lijden en machines die zelf lijden. Met dertien van zijn studenten werkte hij verder aan wat een 'Handboek voor het Lijden' zou gaan worden hoe moet je precies genoeg lijden om zo goed mogelijk te leven. Want waar alles pijnloos verloopt, dreigt het leven aan saaiheid ten onder te gaan. Pijn is goed, maar dosering luistert nauw. Over deze wankele balans schreven de studenten zeer uiteenlopende teksten, die nu gebundeld zijn in Het nieuwe lijden. In zijn inleiding noteert Arnon Gurnberg: 'Lijden is niet alleen onoverkomelijk en waarschijnlijk vaak ook nuttig, er zitten zeer prettige kanten aan dat lijden.'