In HET EINDE VAN HET JODENDOM behandelt Hajo G. Meyer gevoelige kwesties omtrent het jodendom, de holocaust en Israel. Gewapend met zijn Duitsjoodse Bildung, zijn ervaringen in Auschwitz en een hoog moreel besef bespreekt hij zonder oordelen te schuwen hoe een idealistisch zionisme verwerd tot een anachronistisch koloniaal streven, hoe de holocaust werelden verloren deed gaan en de joden dreef tot collectieve paranoia, hoe dat tot onderdrukking en vernedering van een ander volk leidde, hoe gemakkelijk en instrumenteel sommige joden en de joodse staat zich bedienen van beschuldigingen van antisemitisme en hoe dit een hernieuwd antisemitisme in de hand werkt. HET EINDE VAN HET JODENDOM is een geëngageerd betoog van een dissidente jood, die geen blad voor de mond neemt en ingesleten taboes niet uit de weg gaat.