De klassieke verlossingsleer van een God die zijn zoon slachtoffert, heeft haar geloofwaardigheid verloren. We weten verder dat het Credo, de geloofsbelijdenis die nog vaak in kerkdiensten uitgesproken wordt, alleen door staatsdwang andere christelijke visies heeft kunnen overwinnen en dus geen goed beeld geeft van wat men vroeger algemeen geloofde. Maar wat blijft er zo nog over om Christus hoog te houden? We zullen ideeën onder ogen moeten zien die eens als ketterij afgewezen zijn! Het christendom lijkt een achterhoedegevecht te leveren. Dat is niet nodig. Er moeten mensen opstaan om Christus te rehabiliteren. Dat kan, want er is veel positiefs over zijn werk te zeggen, veel dat door repressie lang voor ons verborgen is gehouden. Er is een betere verlossingsleer dan de rechtzinnige, een leer die tegelijk nieuw is en zeer oude wortels heeft (zie het motto op pagina 5). Een leer zonder erfzonde. Een leer waarin ook de esoterie mee mag spreken. Een leer die past in een opdoemend nieuw wetenschappelijk wereldbeeld. In dit eerherstel voor Christus komen verrassende inzichten aan de orde: over de opstanding, de wederkomst, de waarde van andere religies, de aard van het boze. Het zal u verbazen welk een perspectief een opgefrist Christusbeeld biedt.