In 1840 zag de Noorse dichter Henrik Wergeland het schilderij Bloemen in vaas van de Nederlandse schilder Jan van Huysum (1682-1749). Het is een metachronisch schilderij: Van Huysum heeft bloemen uit verschillende seizoenen in één vaas gerangschikt, en het schilderij laat dus een boeket zien dat in werkelijkheid niet kan bestaan. Dit schilderij inspireerde Wergeland tot het schrijven van een deels in dichtvorm, deels in proza fictieve ontstaansgeschiedenis. Het is een veelzijdig, gevarieerd en gelaagd boek, geschreven in diverse stijlen.