<b>Wat doe je als je ruim twintig jaar lang vierentwintig uur per dag onafscheidelijk bent geweest? Vanaf het moment dat haar geliefde voor een beenamputatie in het ziekenhuis moest blijven, greep Edith Ringnalda de pen.</b> Toen ze begon, kon zij niet bevroeden dat het zou eindigen met de dood. Ook wist zij niet dat dit een boek zou worden dat een nieuwe levensfase zou inluiden, van een leerling die meester is geworden. Dit document is geboren uit innerlijke noodzaak; een liefdesverklaring aan Simon Vinkenoog, aan de Liefde, aan het leven zelf. De laatste dertig dagen van een droompaar, levend op de hoogvlakte van het geluk.