Het hart van het hart Het hart van een hart is de hartaanval, de materie die crasht, met zwart weefsel doorschoten, waarmee zich het lichaam tot het huis en zijn doorbloede gebruiken of een wandeling langs het ijskoude stuwmeer verklaart als verzinkend in zijn vlezen staat, een spier door zijn zo-zijn verlaten. In zijn blauw, de kern van zijn afbraak, is het hart als een dier dat klam uit de zuurstof verdreven naar de grens van zijn anatomie stervend meer dan zichzelf is en daarin verweven met het gedicht, dat zich infarct na infarct aan het voorbijgaan schenkt en daarbij steeds weer, de dood in het schrift geslagen, zijn deel van de wereld vernietigt