‘Als een moderne variant van een Middeleeuws getijdeboek moest de grote cyclus in deze bundel worden: gedichten, geschreven in een strenge vorm, in een kalligrafisch handschrift, kleurrijk, met veel oog voor details, hier en daar verlucht met miniaturen.En de cyclus zou ook een oud Middeleeuws motief moeten bevatten: een reis, zoals die van de heilige Brandaan, een reis die voert langs buitenplaatsen die tegelijkertijd binnenplaatsen zijn, langs plaatsen als Doodvinding, Wroeging en Wanhoop, een louteringsreis die eindigt op een plaats die raakt aan de plaats van herkomst. Ja, zoiets zou het moeten zijn, “een hartschelp, hoorbaar nu/langs al het nachtblauw schurend”.’