In de getto's van Hitler schetst Gustavo Corni een beeld van het leven in de getto's, dat in het teken stond van honger en ziekte, van razzia's en dwangarbeid, van overbevolking en terreur. Meestal lieten de Duitsers het bestuur van deze voorportalen van de dood over aan een Joodse Raad, en de ordehandhaving aan een Joodse politiemacht. Hoe gingen deze bestuurders om met hun verantwoordelijkheid? Hoe konden ze beslissingen nemen die vaak duizenden van hun medemensen een wisse dood in dreven?