September 1995: de auto van actrice en zangeres Gerda Havertong raakt door aquaplanning op de A1 in een slip. Het zware ongeluk bezorgde haar net geen dwarslaesie, maar bracht haar wel langdurig in contact met de bijzondere wereld van de revalidatie. In dit boek vertelt Gerda Havertong hoe haar lichaam en geest protesteerden tegen de invaliditeit en de afhandelijkheid en tegen de bureaucratie van de gezondheidszorg. Ze legt vast hoe lichaam en geest uiteindelijk ten strijde trokken en haar weer gezond maakten, met behulp van medici, verpleegkundigen, fysiotherapeuten, mederevalidanten, haar geliefde en minnaar Roelof, snoezeltapes, gepofte kastanjes en stapels troostrijke post van wit en kleurrijk Nederland. Havertong geeft met dit boek een indringend beeld van de mens achter de actrice: het werk dat voorafgaat aan optredens, de druk op het gezinsleven, de zorg voor kind en ouders die altijd doorgaat. Bovendien schetst ze op schrijnende wijze de pijn, de angst en de afhankelijkheid van