Het christendom heette oorspronkelijk de weg: de weg van de mensen tot God en van God met de mensen, een weg die de mens met zijn oorsprong en toekomst verblindt. Ook de mensenwijdingsdienst is een weg, die Henri Paul Plantinga, geestelijke in de Christengemeenschap in Frankrijk, tweemaal gaat: terug vanaf de communie-ervaringen in de wereld tot de openbaring van Christus in het woord , en vooruit tot de vereenzelving met Christus in diens aardse gestalten van brood en wijn. De mensenwijdingsdienst verschijnt als in een brandglas, waarin Gods licht door de bundeling van stralen aanwezig kan zijn en aandacht, verering en gebed van de gemeente gebundeld worden om de kacht te krijgen voor een christelijk leven.