ik ben wel eens gevlucht uit een kamer te huiselijk, intiem, vertrouwd te omarmend er was geen andere mogelijkheid Verwondering en verzet vormen de basis van de gedichten van Mia Davidson. Ze tonen familiebanden en hun geschiedenis en het hanteren van het kwetsbare evenwicht in relaties met geliefden en vrienden. Door middel van haar woorden verzet Mia Davidson zich tegen de absurditeit van een wereld waarin zij haar bestaansrecht voortdurend lijkt te moeten bevechten. Benauwende teksten die je naar adem doen happen worden afgewisseld door luchtige, ironische en liefdevolle gedichten.