Ruud Bunnik (1932) treedt zelden op de voorgrond. Maar wie maar enigszins thuis in vooruitstrevend katholiek Nederland kent hem. Naar het seminarie gegaan om parochiepriester te worden, werd hij na zijn wijding in 1957 naar Nijmegen gestuurd om Engels te gaan studeren. Dit vak heeft hij vrijwel zijn hele werkzame leven gegeven, eerst aan het aartsbisschoppelijk kleinseminarie in Apeldoorn, daarna aan het Nederrijn College in Arnhem., Tot zijn pensioen was hij bovendien dekenaal assistent in die stad. De memoires van Ruud Bunnik zijn het verhaal van een intens betrokken insider, die het motto van open Kerk: ‘kritisch trouw’, heel zijn leven gestalte heeft gegeven.