De gedichten van Robert Hass bewegen zich tussen het autobiografische en het autonome in: het persoonlijke wordt veralgemeend. Daardoor raakt de lezer betrokken bij situaties die we ‘intiem’ kunnen noemen. Vrienden, familie en geliefden worden met hun voornaam in de tekst opgevoerd en aan de lezer ‘voorgesteld’. Maar Hass neemt zijn lezer ook mee op wandelingen of zwerftochten door de bergen, deelt met hem zijn observaties van bloemen, grassen, kruiden en geuren. Herinneringen aan navrante gebeurtenissen uit zijn jeugd spelen een opvallende rol. Mislukte verhoudingen, overspel en huwelijksbreuken contrasteren met vreedzame taferelen van huiselijke aard. Het is vooral de stijl van Hass â€" een combinatie van directheid, intelligentie, virtuositeit, levendigheid en lichtvoetigheid â€" die hem een van de toegankelijkste en meest bewonderde dichters van deze tijd maakt.