Werenfried van Straaten (°1913), zoon van een Nederlands schoolhoofd en sinds 1934 norbertijn, is een van de meest markante katholieke persoonlijkheid van onze tijd. In 1947 werd hij, door het stichten van "Oostpriesterhulp" in de abdij van Tongerlo, een pionier van de verzoening en het herstel van de liefde in het naoorlogse Europa. Zijn pastoraal-caritatieve hulpactie gaf hoop en vertrouwen aan miljoenen Duitsers en hun "rugzakpriesters" die uit hun Oost-Europese vaderlanden waren verdreven, en was een stabiliserende factor bij het onstaan van het nieuwe Duitsland. Naast de hulp aan de voormalige vijanden behoorde ook de zielzorg voor alle vluchtelingen uit communistische landen tot de doelstellingen van 'Oosterpriesterhulp". Zonder die zielzorg te verwaarlozen, verschoof pater Werenfried het zwaartepunt van zijn hulpverlening in de vijftiger jaren steeds meer naar de landen achter het "Ijzeren Gordijn", waar de Kerk onder een verwoestende christen-vervolging te lijden had. Hier werd