In haar soms ruige, maar altijd ontwapenende gedichten verzoent Vera Pavlova droom en werkelijkheid. Bij haar geen rigide scheiding tussen hoogdravende 'poëzie voor de ziel' en taferelen die voorheen uitsluitend in onzedelijke straatliedjes werden bezongen. Daarmee is Pavlova een van de meest authentieke en opvallende hedendaagse Russische dichters. Of, om met de schrijver Vladimir Sorokin te spreken: 'Volgens mij staat zij vandaag de dag op eenzame hoogte; ik meen dat zij reeds deel uitmaakt van de Russische poëzie en dus niet meer aan zichzelf toebehoort.'