Op 17 mei 1915 hield de wereld haar adem in. Het luxe en grote passagierschip Lusitania werd getorpedeerd door een Duitse onderzeeboot. Dit drama was het gevolg van een toenemende Duitse duikbootactiviteit, waarmee het Duitse opperbevel de steeds nijpender wordende hongerblokkade rond Duitsland wilde doorbreken. De operaties hiertoe speelden zich af op het scherp van de snede, want landen die tot dan toe neutraal waren in de Eerste Wereldoorlog dreigden nu partij te gaan kiezen. Vooral in de VS waren de reacties woedend op de ondergang van het schip. Als gevolg van deze ramp kwam er een voorlopig einde aan de onbesuisde duikbootpolitiek. Pas in januari 1917 durfde het Duitse opperbevel de onbeperkte duikbootoorlog in te zetten.