De nalatenschap van Etty Hillesum (Middelburg 1914-Auschwitz 1943) bestaat uit dagboeken en brieven, geschreven in de periode maart 1941-september 1943. Het werk van deze Joodse vrouw beschrijft niet alleen haar persoonlijke en religieuze ontwikkeling, maar ook het Joodse leven in het doorgangskamp Westerbork. Een rode draad in haar geschriften is de zoektocht van een onconventioneel denkster naar een wijsheid die onder alle omstandigheden van het leven geldig zou blijven. In dit boek presenteert Ria van den Brandt vanuit verschillende invalshoeken het gedachtegoed van Etty Hillesum. Aan de hand van citaten, commentaren en een inleiding komen centrale thema's van haar denken aan bod.