Noodgedwongen breidt Puc zijn speurtocht naar de Talnoy uit naar Kelewan, maar ook daar zijn de gemoederen danig in beroering geraakt. Nakor is er heilig van overtuigd dat hij de Talnoy kan overtuigen de zijde van het Conclaaf te kiezen, voor het geval een oorlog onvermijdelijk is. Gezamenlijk ontdekken ze hoe zij ooit op Midkemia verzeild zijn geraakt en eens te meer blijkt dat niets voor lief genomen kan worden. Gaandeweg kunnen ze zich evenwel maar niet aan de indruk onttrekken dat zij, hoe dan ook, niet meer dan pionnen zijn in het zoveelste briljante spel van Macros de Zwarte.