Op een dag in juni, vlak voor de lunch, kwam Guido Traversari, architect, thuis met een kind aan de hand. Zijn moeder begroette hem vanuit de keuken. In de gang kwam hij zijn broer Rocco tegen, artsenbezoeker, veertig jaar, gescheiden, geen kinderen. 'En wie is dat dan?' vroeg Rocco. 'Een kind.' Het huishouden van Ester Langella Traversari gaat al jaren geruisloos zijn gang. Zijzelf, zestig gescheiden, een relatie achter de rug. Haar zoon Rocco die geen alimentatie wil betalen en haar zoon Guido met zijn moeizame relatie. Zoons die eigenlijk niet meer thuis horen, maar graag op tijd eten, en nergens over willen praten. Het blijft onduidelijk waar Salvino, het kind, vandaan komt en hoelang hij zal blijven. Maar zijn aanwezigheid brengt grote beroering in deze ogenschijnlijk zo vreedzame wereld. De zoons worden geconfronteerd met een minder meegaande moeder. Ook op de binnenplaats, waar de kinderen uit het blok samenkomen, zorgt Salvino voor verstoring van de orde.